Nepal - Final Chapter

Hallo,

Ondertussen bevind ik mij ik al enkele dagen in China: terug naar de beschaafde wereld (zo voelt het toch)! Voor ik daarover begin te zeveren, eerst nog een kort verslagje van onze laatste week Nepal. 

Om terug vanuit de bergen naar Kathmandu te geraken, leken we aanvankelijk pech te hebben: wegens zeer dichte mist was de luchthaven van Lukla gesloten. Het leek er dus op dat we daar minstens een dag vast zouden zitten. Sommige toeristen zitten daar verschillende dagen lang vast, en daar valt helemaal niets te beleven. Gelukkig was onze gids zelf nogal gehaast om naar huis te geraken. Hij is heel de voormiddag in de weer geweest om onze vliegtuig-tickets (kosteloos) om te ruilen naar helikopter-tickets. Dat zou voor ons alle drie, onze allereerste helikoptervlucht worden. Dus wij waren weer zeer tevreden! Het was aanvankelijk een heel raar gevoel om zo recht omhoog op te stijgen en zo 'vrij' rond te vliegen. Maar zeker in zo'n prachtig landschap, midden tussen de bergen, was dat ook weer een heel speciale ervaring... Tot we dan plots in een onweer terecht kwamen en de piloot onmiddellijk rechtsomkeer moest maken. Dat was wel even vies! Het grote voordeel van dit transportmiddel is dat de piloot ons dan gewoon ergens willekeurig op een bergflank kon neerzetten. En daar zijn we dan ergens een koffie gaan drinken tot het onweer voorbij was. Dat voelde een beetje decadent aan: koffietje gaan drinken met onze privé helikopter... :-) 
Daarna hebben we verder kunnen genieten van het uitzicht tijdens een probleemloze vlucht. Weer een ervaring rijker!

In Kathmandu zelf hadden we het ondertussen allemaal wel gezien, dus hebben we gedurende enkele dagen brommertjes gehuurd om wat verder buiten de stad één en ander te gaan bezichtigen. Eerst zijn we naar Bhaktapur gereden. Dat is een soort middeleeuwse stad die zogezegd wat mooier en rustiger (autovrij) zou zijn dan Kathmandu. Wij merkten helaas weinig verschil. Waarom UNESCO deze vuilnisbelt als werelderfgoed beschouwt, ontging ons volledig! De straatjes daar zijn misschien net iets smaller en de gebouwen iets ouder, maar het is er even vuil, druk en slecht onderhouden als in de hoofdstad. M.i. een zoveelste toeristen-val in Nepal.
Op de terugweg had ik nog de twijfelachtige eer om als eerste te crashen met mijn scooter. Gelukkig geen schade aan scooter, noch aan bestuurder.
s' Anderendaags zijn we de bergen ingetrokken met de brommertjes, richting Nagarkot. Daar valt op zich weinig te beleven, behalve weer de mooie uitzichten vanop de top en onderweg.
Die dag was het de beurt aan Kevin om sierlijk neer te gaan. Weer geen schade aan bestuurder, maar deze keer wel aan het voertuig (wat we natuurlijk hebben moeten vergoeden). Enfin, genoeg crashes en genoeg ons leven geriskeerd in het crazy Nepalese verkeer: we hebben daarna de brommers maar braafjes terug ingeleverd.

De dagen erna hebben we vooral veel 'rondgehangen', souvenirs kopen, marktjes bezoeken, e.d. ... zelfs nog een bioscoop bezoekje ingelast. Geen Amerikaanse actieprent, maar een heuse 'Bollywood-film'. Volledig in het Nepalees. Lachen! Ineens ook nog een 8D-film meegepikt (jawel, die bestaan!).
Op onze voorlaatste dag, zijn we nog uit een park moeten gaan lopen van een bende wilde apen die we blijkbaar kwaad gekregen hadden. Dat kan ook weer van de bucketlist geschrapt worden.
En op 1 oktober zat mijn tijd in Nepal er dan plots op. s'Morgens om 10:30u, na emotioneel afscheid te hebben genomen van mijn trouwe reisgezellen (not), ben ik de vlieger opgestapt richting Beijing, China. Waarover later meer...

Arno, Kevin, 

We hebben veel gevloekt. We hebben zwaar afgezien. Maar we hebben vooral goed gelachen en iets heel strafs bereikt waar we m.i. toch trots op mogen zijn. Bedankt voor dit zalige avontuur dat ik niet snel zal vergeten! It wouldn't have been the same without you guys!

Groeten,

Michel